Onlangs las ik in de alombekende Franse sportkrant, L'équipe, dat één van de meest befaamde Portugese voetbalclubs, Benfica, een grote intresse had in de doelman van Standard Luik, Andres Espinoza.
Espinoza speelde al enkele jaren bij Luik. Na de UEFA wedstrijden toonde de trainer van Benfica, Quique Flores een erg grote intresse in de keeper.
Espinoz, een Belg bescheiden zoals ze zijn, dacht bij zichzelf: Ach nee, laat ik niet naar een land gaan waar het weer altijd mooi is, de mensen mysterieus en zwoel, waart het eten een feest is voor de smaakpapillen en niet allerminst, waar voetbal op een veel hoger pitje staat dan in ons kleine koude landje.
Zou je hem nou geen drommel rond zijn oren verkopen? Zo'n kans in je carriere laten liggen lijkt me niet zo'n goede zet. Zeker niet omdat in het artikel werd vermeld dat Espinoza liefst bij Standard Luik zou blijven spelen. Nochtans weet hij heel goed dat deze ploeg reeds een contract heeft aangeboden aan een andere keeper, Sinan Bolat, die deze kans uiteraard met twee handen heeft gegrepen. Straks zit hij volledig zonder werk en dan zal hij pas echt wensen dat hij in Portugal zat!
De reden die hij opgaf voor zijn vreemde keuze was wel vertederend. Hij kiest ervoor om in België te blijven spelen, omdat hij zijn kinderen niet in een andder land wil laten opgroeien. Hij wil niet dat zij meoten veranderen van vrienden, gewoonten, taal en school.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten